گالیله را همه‌ی ما می‌شناسیم. درباره‌ی او داستان‌ها و افسانه‌های بسیاری شنیده‌ایم که بعضی حقیقت دارند و برخی شایعه‌هایی بی‌اساس و ساختگی‌اند. در این مقاله پنج واقعیت را درباره‌ی این دانشمند بزرگ مرور می‌کنیم.

گالیله‌ی مرتد
در قرن هفدهم، اغلب آثار گالیله به دستور کلیسای وقت متوقف و ممنوع شد. این ممنوعیت تا اوایل قرن هجدهم ادامه یافت تا این‌که در سال ۱۷۱۸ مجوز چاپ این آثار داده شد. البته گالیله در سال ۱۶۴۲ فوت کرده بود و در نتیجه این آثار چند دهه پس از مرگ او منتشر شدند.

گالیله‌ی مخترع
گالیله را اغلب به عنوان اخترشناس می‌شناسیم در حالی که شاید ندانید او یکی از بزرگ‌ترین مخترعان دوره‌ی خود نیز بوده است. البته اختراع تلسکوپ‌های معروف به گالیله‌ای (که در بعضی از مراجع نامعتبر به او نسبت داده می‌شوند) از اختراعات گالیله نبوده است اما او با ساختن عدسی‌های شیئی باکیفیت با فناوری پیشرفته‌تر موفق شد کیفیت تلسکوپ‌های دوران خود را افزایش دهد. او همچنین نوعی قطب‌نما، نوعی میکروسکوپ، نوعی ساعت پاندولی و چندین ابزار دیگر را اختراع کرد که به‌طور گسترده‌ای در صنایع گوناگون به کار رفتند.

نابینایی
گالیله در سال ۱۶۳۸ – در سال‌های پایانی عمرش – نابینا شد. البته او در این سال‌ها دست از کار نکشید و با کمک دستیارش همچنان به تحقیق و پژوهش ادامه داد. علت نابینایی گالیله را در رصد خورشید با روش‌های ناایمن دانسته‌اند. این موضوع می‌تواند هشدار خوبی برای تمام علاقه‌مندان به رصد باشد که هرگز از ابزارها یا روش‌های نامطمئن برای رصد خورشید استفاده نکنند.

همیشه هم درست نگفت
درست است که گالیله خدمات بزرگی به پیشبرد دانش نجوم کرده است اما اگر بی‌تعصب قضاوت کنیم، گفته‌ها و اندیشه‌ی او همیشه هم درست نبوده است. گاهی اوقات حتی اشتباه‌های او بسیار بزرگ بوده‌اند. برای مثال، او هرگز این عقیده‌ی کپلر را که ماه باعث بروز جزر و مد در زمین می‌شود نپذیرفت. همین‌طور موضوع بیضی بودن مدار گردش زمین به دور خورشید را که باز از اکتشافات کپلر بود نادرست می‌دانست.

قمرهای گالیله‌ای
گالیله چهار قمر به دور مشتری کشف کرد که عبارت‌اند از: گانیمد، کالیستو، اروپا و یو. او از این قمرها با عبارتی ایتالیایی به معنای «ستاره‌های شفابخش» نام برد. بعدتر این اصطلاح منسوخ شد و همگان این قمرها را با عنوان قمرهای گالیله‌ایِ مشتری شناختند.

… و یک ناواقعیت
پنج واقعیت درباره‌ی گالیله گفتیم، حالا بگذارید یک افسانه را هم که به‌غلط به گالیله منسوب شده است یادآوری کنیم. گالیله هرگز دو جسم سبک و سنگین را از بالای برج پیزا رها نکرد تا ببیند کدام زودتر به زمین می‌رسند. این موضوع واقعیت ندارد. البته این احتمال وجود دارد که گالیله «آزمایشی ذهنی» انجام داده باشد. یعنی گفته باشد که «اگر چنین کنیم، چنان می‌شود».